Σημασία δεν έχει το ποσοστό, αλλά πως υπάρχουν ...

Του Χαράλαμπου Σωτηρόπουλου *

-

H παρουσία Ελλήνων στο κρατίδιο των Σκοπίων δεν είναι ανυπόστατη κατασκευή αλλά πραγματικότητα. Οταν η περιοχή περιήλθε το 1913 στη σερβική κατοχή, στο Μοναστήρι, με πληθυσμό 42.000, οι 14.000 ήταν Ελληνες. Το Μεγάροβο με πληθυσμό 2.410 κατοίκων ήταν εξ ολοκλήρου ελληνικό, όπως και η Μιλόβιστα με 2.150, καθώς και η Νιζόπολις με 1.890, το Τίρνοβο με 2.430, το Μπούκοβο με 1.474 Ελληνες, το Ντράγκος με 717, η Ρέσνα με 1.000 Ελληνες, το ηρωικό Κρούσοβο με 3.218 Ελληνες επί πληθυσμού 4.918 και τόσες άλλες περιοχές.

Αυτοί οι Ελληνες, που αποκόπηκαν εντός της προπολεμικής Σερβίας, δεν μετακινήθηκαν ποτέ επίσημα προς την Ελλάδα (ανταλλαγές πληθυσμών), όπως συνέβη με τους Ελληνες της Τουρκίας αλλά και όσους είχαν απομείνει στη Βουλγαρία. Επίσης, δεν εφαρμόστηκε εις βάρος τους σκληρός διωγμός, αλλά οι περισσότεροι έφυγαν από μόνοι τους λόγω κυρίως της κατάργησης όλων των προνομίων που απολάμβαναν επί τουρκοκρατίας (κυρίως σχολεία, γλώσσα, σύλλογοι κ.λπ.).

Τελικά αρκετοί έμειναν στους τόπους όπου γεννήθηκαν και έζησαν σ' αυτούς και ζουν ακόμα και σήμερα, συνήθως κρυπτόμενοι και μη δυνάμενοι να εκδηλώσουν τα πραγματικά τους φρονήματα.

Χαρακτηριστικές ήταν οι κινήσεις των κρυπτοελλήνων της περιοχής στις πρώτες ημέρες της χούντας. Πίστεψαν ότι ο ελληνικός στρατός θα βάδιζε προς βορράν και άρχισαν να βγάζουν από τις κρύπτες ελληνικές σημαίες, ό,τι ακριβώς έκαναν και οι Βορειοηπειρώτες κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, υποδεχόμενοι τα προελαύνοντα ελληνικά στρατεύματα.

Ασφαλώς και υπάρχουν Ελληνες στην ΠΓΔΜ. Δεν έχει σημασία αν είναι 18% του πληθυσμού ή λιγότεροι. Σημασία έχει ότι δεν τολμούν να δηλώσουν το εθνικό τους φρόνημα, γιατί οι Σκοπιανοί καραδοκούν. Τρανό δείγμα του σεβασμού των μειονοτήτων, για μια χώρα που διεκδικεί την είσοδό της στην Ε. Ενωση.

-

* Ο Χαράλαμπος Σωτηρόπουλος υπήρξε πρώην διευθυντής του Τμήματος Εθνικών Θεμάτων της ΚΥΠ, νυν ΕΥΠ (1956-1986). Τμήμα απο επιστολή προς την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"